6, జులై 2009, సోమవారం

మనసుకందని సంభాషణ

ఎన్నాళ్ళనుంచో

ఎదురైనప్పుడల్లా సంభాషించుకొంటూనే వున్నాం

మాటలు మాటలుగా విరిగిపోతూనే వున్నాం

తడిలేని మాటలు కదా

మాటలన్నీ ఎండుటాకుల్లా రాలిపోతాయి

హృదయాన్ని తాకకుండానే పారిపోతాయి

ఎంత మాట్లాడినా ఏం ప్రయోజనం?

భావనికి తగ్గట్టు మాటలు కలవడం లేదు

పదాలు ముక్కలు ముక్కలుగ చెదిరి

క్వారీ ధ్వనుల సంకేతాలౌతున్నాయి

మనసుకందని సంభాషణంతా

వొఠ్ఠి మాటల గారడీలా వుంది

మానవత్వము, మంచితనమూ మినహా

మిగిలినవన్నీ మాటలై దొర్లుతున్నాయి

ఈ అర్థరహిత శబ్దాలకు అనువాదకులుంటే బాగుండు

చుట్టుముట్టిన పెడార్థాల మధ్య

ప్రతిరోజూ ఆత్మహత్యకు గురౌతున్నాను



ఇక

మాటలకు తెరదించడమే సమంజసం

సంభాషణ సంశయాన్ని మిగిలిస్తూ

సవాలక్ష సందేహాలకు కారణమౌతున్నప్పుడు

మనం మాట్లాడుకోకుండా వుండటమే మంచిది

రేపటి బోసి నవ్వుల లేత పెదాలపై

పరిశుద్ధ పదాలు పుష్పించడానికి

ఒక దీర్ఘకాల నిశ్శబ్దం పాటించడం మంచిది



నిశ్శబ్దం స్తబ్దత కాదు

శబ్ద జాగారానికి సరికొత్త కొనసాగింపు

శిశిరంలో మాటలు రాల్చుకున్న చెట్టు

లేద పదాల చిరుగు తొడిగేది

మౌనం తర్వాతే కదా!


(ఆదివారం ప్రజాశక్తి, 08.04.2001)

3 కామెంట్‌లు:

ఆత్రేయ కొండూరు 6 జులై, 2009 7:00 PMకి  

చాలా బాగుంది. ఇదే మౌనాన్ని.. నా మాటల్లో చూసి మీ అబిప్రాయం చెప్పండి.
http://aatreya-kavitalu.blogspot.com/2008/12/blog-post_4445.html

  © Blogger templates The Professional Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP