ఊరు చచ్చిపోయింది

అవును!

మత విద్వేషం మసూచిలా సోకి

ఊరు చచ్చిపోయింది

వరుసలు కలిపి కుశల మడగాల్సిన గొంతులు

కుల మతాల విద్వేషం కక్కుతున్నాయి

ఇప్పుడీ ఊరు

గల గలల సెలయేటి చైతన్యం కాదు

పంట పొలాల మధ్య వెక్కిరిస్తున్న దిష్టిబొమ్మ...!

***

ఎంత కలుపుగోలుగా ఉండేదీ ఊరు

మనసులన్నీ ఒక్కటే పూదోటలా పరిమళించేది

అరమరికల్లేని ఉమ్మడి కుటుంబమై

ఆత్మీయతానురాగల్ని పంచి పెట్టేది

వేడుకైనా, జాతరైనా అందరికీ పండగే..!

తాటాకు పందిళ్ళకింద

సీతారామ కల్యాణం జరుగుతున్నప్పుడు

అత్తరు గుబాళింపులతో

నవాబులంతా చదివింపులిచ్చేవారు

మొహరం రోజు

పీర్ల ఊరేగింపు ఇంటి ముందుకు రాగానే

కులాలన్నీ నిండుకుండలై ఉప్పొంగి

'వారు' పోసి తలొంచి నమస్కరించేవి

రంగు రంగుల బుడగలతో

క్రిష్టమస్ తాత ప్రత్యక్షమవగానే

అందరి గుండెలూ చర్చిగంటలై మారుమోగేవి

సజ్జ కంకులకోసం పిట్టలన్నీ ఒకేసారి వాలినట్టు

ఊరు వూరంతా ఏకమై

చెట్లకింద వనభోజనాన్ని పంచుకునేది

ఎవరు పెట్టరో ఈ చిచ్చు

మనుషుల మధ్య పూడ్చలేని అగాధం ఏర్పడింది

ఇప్పుడు కులానికో మంచినీళ్ల బావి

మతానికో చర్చల రచ్చబండ !

నడిచే వీధులు వేరు, కొలిచే దేవుళ్ళు వేరు

పరాయివాడు ఆలయ ప్రవేశం చేస్తే

మలాన్ని తినిపించే పైశాచిక స్థితికెదిగి

కులం బుసకొట్టే ఉన్మాదమైంది

ఇక్కడ మనిషిని గుర్తించడం మనిషికే కాదు

మనుషులు వేరుచేసిన దేవుళ్ళకీ సాధ్యంకాదు

కుట్రలై, కుతంత్రాలై, కొట్లాటలై మండుతున్న

ఈ అమానవీయ విద్వేషాల మధ్య

ఊరు చచ్చిపోయింది

నివురుగప్పిన నిప్పై స్మశానం మాత్రం ఇంకా బతికే వుంది.