19, మార్చి 2009, గురువారం

మూడోకాలు

గుబాళించే తడి మట్టి మొక్కల మధ్య నిలబడి

భీష్మాచార్యునిలాంటి ఈ చెట్టును చూడు!

ఎండ వేడిలో శ్రమల బొబ్బలెక్కినప్పుడు

నీ కన్నీటి చారికల్ని

అమ్మ పైటకొంగై తుడిచిందీ చెట్టే కదూ !


మాతృత్వాన్నికి నోచుకోని

ముత్తైదువలు కట్టే ఊయలల్లో పసిబిడ్డల్ని పండించి

గొడ్రాలితనము నించి కాపాడే పచ్చని దేవతా ఈ చెట్టే !

ఒక మేఘం కలశం పలకరిస్తే చాలు

నిండు చూలలై ఫలాల తీయదనాల్నందించింది !

ఈ చెట్టు ఊడల భుజాల పై కెక్కితే

నాన్నలా ఊయలలూపి కలల షికారు చేయించేది

ఈ చెట్టు గూట్లోనే కదా ! వేనవేల జాతుల పిట్టలు

జ్ఞాపకాల కాపురాలు చేసిందీ...

ఒకప్పటి లేత యౌవ్వనం

ఇప్పుడు వేళ్ళ కిందికి ఎలా జారిపోయిందో

ఎండి మోడువారిపోతున్న శాఖల్ని తడిమిచూడు

అనుభవాల్ని రాల్చే ఈ కొమ్మల కింద

ఎంత వాణిజ్యం నడిచిందో నీకేం తెల్సు..!

ఆకుల తొలుచుకుంటూ వస్తున్న గాలికి తెలుసు

దీని పచ్చదనం ఆరదని !

ఒక్కసారి చెవులిచ్చి విను

రాలిన ఎండుటాకులు

చెట్టుకు ప్రదక్షిణ చేస్తూ

పునర్జన్మని ఆలపిస్తున్న పాట...!

ఒక్కసారి రెప్పలెత్తి చూడు

పండిన కాయలు కంటున్న

కొత్త మొక్కల ఎదిగే కలల పంట...!


***

నీ గుక్కపట్టిన దుఃఖాన్ని

గిలక్కాయై సముదాయించిందీ,

చిన్నప్పుడు నీ రెండు చేతుల్ని భుజాలమీదేసుకుని

నీకు నడక నేర్పిన మూడు చక్రాలబండీ ఈ చెట్టే !

ఓ పట్టెమంచమై

నీ వంశాభివృద్ధి గీతాన్నాలపించిందీ పచ్చని స్వరమే

అంతే కాదు -

రేపు వృద్ధాప్యంలో

నీ రోగగ్రస్థ శరీరానికి ఊతంగా నిలిచి

నిన్ను నడిపించే మూడోకాలూ ఈ చెట్టే !

1 కామెంట్‌లు:

vrdarla 19 మార్చి, 2009 5:37 PMకి  

ప్రసాద్ గారూ!
మీ కవిత గొప్ప అనుభూతినిచ్చింది.
దార్ల

  © Blogger templates The Professional Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP