వంట బ్రాహ్మడు

మొదటిసారి వంటకెళ్ళినరోజు

అమ్మానాన్నలు పెట్టిన పేరు గాడిపొయ్యిలో తగలడిపోతే

మీచేత 'వంత బ్రాహ్మడ'ని

ద్వితీయ నామకరణం చేయించుకున్నవాణ్ని

విందులకి వినోదాలకీ మీ నోళ్ళు తీపెక్కడానికి

లడ్డూలూ, జిలేబీలూ చేసిపెట్టి

తీరా ఇంటికెళ్తే

గంజి కాచుకోవడానికి నూకలు కరువైనవాణ్ని


వంట చేస్తున్నంత సేపూ

జీడిపప్పు తింటాననో, దాక్షపొట్లం దాచేస్తాననో

మీ అనుమానాన్ని తలుపు సందులో చూపునుచేసి

బెల్లం ముక్క కూడా నోట్లో వేసుకోని నా నిజాయితీ ముందు

మీరంతా తేలుకుట్టిన దొంగలయ్యేవారు

పప్పులో వుప్పు తగ్గిందనో

కూరలో చిటికెడు కారమెక్కువైందనో

తాలింపు చిటపటల్లా నామీద విరుచుకుపడ్డప్పుడు

ఒక్కసారిగా

కోపం బియ్యపు వడియమై పొంగినా

మూడ్రోజులుగా పస్తులున్న నా పిల్లల ఆకలి ముఖాలు గుర్తొచ్చి

నీళ్ళు చల్లిన పాలపొంగులా

కోపమంత చప్పున చల్లబడిపోయేది

వంట బాగున్న రోజు

నలభీమపాకమని పొగుడ్తూ

మీరంతా ఘటోత్కచులై గిన్నెలు ఖాళీ చేసేవారు

మీ పెళ్ళిళ్ళకి, శ్రాద్ధాలకి

పంచభక్ష్యపరమాన్నాలు అందరికీ వడ్డనచేసి

వాసన మొహం మొత్తితే

ఏ అపరాహ్నానికో నాలుగు మెతుకులు తినేవాణ్ని

వంటపనయ్యేదాకా

పంచదార నోట్లో పోసినట్టు తియ్యటి కబురులు చెప్పి

తీరా పూర్తికాగానే

నన్ను కరివేపాకులా తీసిపడేసే మిమ్మల్ని చూసి

బుట్టలో బూరెలన్నీ చేదెక్కేవి

మీకు చాకిరీ చేస్తున్నంత సేపూ

అట్లకాడకి, అప్పడాలకర్రలకీ విశ్రాంతి దొరికేదేమోకాని

నాకు మాత్రం క్షణం తీరిక కూడా కరువయ్యేది!

సలసలా మరుగుతున్న నూనెగిన్నె జారిపడి

ఒళ్ళంతా ఎర్రగా కంది బొబ్బలెక్కినప్పుడు

నూనంతా వొలికి పోయిందని చీవాట్లేసిన

మీ చిరాకు ముఖాల్ని చూసినప్పుడల్లా

కాల్చిన అట్లకాడతో వాతలు పెట్టాలన్పించేది


మీరంతా పట్టుబట్టలు తొడుక్కోని

నా ముతకపంచెమీద మసిబారిన పేదరికాన్ని

వేళాకోళం చేసినప్పుడు

గుండెల్లో కనపడని ముల్లేదో గుచ్చుకున్నట్టుండేది

పెళ్ళి పెద్దలా

మీ ఆడకూతుళ్ళకి

మాటసాయంతో ఎన్నో సంబంధాలు కుదిర్చాననే కాని

గుండెలమీద కుంపట్లై కూర్చున్న

నా ఎదిగిన బిడ్డలకు

పెళ్ళిళ్ళు చేయలేని పేదపేరయ్యరికం నాది

మడితో వంట చెయ్యాలనే ఆచారాన్ని

తడిగుడ్డగా నా వొంటికి చుట్టుకుని

నేను ఆస్త్మా పేషంటునైన సంగతి మీకు తెలియదు

కట్టెలపొయ్యి మండనని మొరాయించినప్పుడు

అనారోగ్యం పొగలు ఊపిరితిత్తుల్ని అల్లుకుపోయి

ఈ నిప్పుల సెగలమధ్య నా రక్తం ఇరిగిపోయింది

సూర్యోదయాల్ని సూర్యాస్తమయాల్ని వంట పాత్రల్లో చూసుకుంటూ

నా వసంతాన్ని చిల్లుల గరిటలోంచి జారవిడుచుకున్నాను

ఇప్పుడు అర్థాంతరంగా పైనబడ్డ వృద్దాప్యం నీడలో

ఆకలి మరణాన్ని పలవరిస్తున్నాను

మీరు నన్ను ఆనవాలు పట్టినా

పలకరించడానికి అంతస్థులడ్డురావచ్చు

నేనింత త్వరగా చితి మంటలకు

మీ వంటల మంటల మధ్య విశ్రాంతిని దూరం చేసుకునే కదా!


రేపెప్పుడైనా

నా చావు వార్త మీదాకా వస్తే

వంట బ్రాహ్మడు చచ్చిపోయాడని దిగులు పడక్కర్లేదు

ఆకలి మంటను చల్లార్చుకోడానికి

గరిటె పట్టుకున్న నా కొడుకు

మళ్ళీ ఆ నిప్పుల్లోకే నడిచొస్తున్నాడు..!



(ఆంధ్రజ్యోతి దినపత్రిక 12.06.1995)